Yine bir gün biz Ankaralı ile dersten çıkmış göl kenarında çay içmeye gidiyorduk arabada bu şarkı çalıyor tabi tam şiir kısmında arabayı durdurdu.. -Bir gün başarabilirsek, eğer evlenebilirsek çocuğumuzun adı Aren olsun.. Çok seviyorum bu ismi hem Kumralın ismiyle benziyor hemde çok sıcak bir isim ya.. Bunu konuştuğumuz zaman çok şaşırmıştım hiç düşünmüyordum, daha küçüktüm çünkü ama şimdi anlıyorum ki çok değerli bir zaman dilimi yaşamışız biz onunla.. Şiirde Ankaralı için olsun.. Sen yüreğimin çayırlarında Her mevsim umudu müjdelerdin bana Sen benim ellerinden tutabildiğim Yanağını okşaya bildiğim Sarılıp ağlayabildiğim Dostum, sırdaşım, biricik sevdam Ayrılık unutanlara mahsus Ben seni unutamadım ki Ben senden ayrılamadım ki Yıllar neleri götürdü özümden Neleri unuttu yüreğim Selemi kapıldın yoksa İstanbul yamacında Söyle suçumuz neydi bizim.